Porselen, diş minesine en yakın ve en sağlıklı malzemedir. Ancak birkaç yıl öncesine kadar porselenler ağızda tek başlarına değil de metal bir altyapı üzerinde kullanılmak zorundaydılar.  Metal altyapı , ışığın dişin içinden geçmesine mani olduğundan doğal diş minesindeki transparantlıktan uzak donuk ve yapay restorasyonlara , dişeti kenarında da gri alanlara yol açabilmektedir.

Ayrıca fotoğraf makinesinin flaşında veya neon ışıklarında yapay olduklarını adeta bağıran opak bir röfle verirler. Full porselen restorasyonları ise ışık geçirgenliğinden dolayı doğal dişlerden ayırt etmek çok zordur.Sağladıkları ‘derinlik’ve ‘canlılık’ duygusu nedeniyle mükemmel estetik sonuçlar alınabilmektedir.